فدراسیون بین المللی راه ها و سازمان بین المللی دریانوردی

در مسیر آشنایی با نهادهای مرتبط با حمل و نقل، ابتدا به سراغ نهادهای ملی این صنعت رفتیم و در مقاله قبل با دو نهاد بین المللی، ایرو و فیاتا، هم آشنا شدیم. در این مقاله به سه نهاد دیگر هم آشنا می شویم: فدراسیون بین المللی راه ها، سازمان بین المللی دریانوردی و اتحادیه بین المللی راه آهن ها. پس بدون فوت وقت، به سراغ اولین آن ها می رویم.

فدراسیون بین المللی راه ها (IRF)

فدراسیون بین المللی راه ها (International Road Federation) مجمعی غیر انتفاعی می باشد که اقداماتی موثر در جهت توسعه و پیشبرد تکنولوژی ساخت، بهبود و نگهداری راه ها انجام می دهد. این فدراسیون بین المللی در سال 1948 در شهر واشنگتن کشور ایالات متحده آمریکا تاسیس شده و اداره امور آن توسط اعضای هیئت مدیره می باشد که در جلسات سالیانه مجمع انتخاب می شوند.

نقش فدراسیون بین المللی راه ها

این فدراسیون همانند اتحادیه بین المللی حمل و نقل جاده ای (ایرو) نقشی مشاوره ای در امور جاده ها و حمل و نقل جاده ای برای سازمان های زیر ایفا می کند:

• شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (ECOSOC)
• سازمان همکاری عمرانی و اقتصادی اروپا (OECD)
• کنفرانس وزرای حمل و نقل اروپا (ECMT)
• شورای اروپا و اتاق بازرگانی بین المللی

اعضای فدراسیون بین المللی راه ها

این فدراسیون دارای 500 عضو در بیش از 70 کشور جهان از جمله ایران، سازمان های خصوصی و اتحادیه ها و فدراسیون های ملی راه می باشد. فدراسیون بین المللی راه ها به دنبال ترویج منافع یک زیرساخت ترابری جاده ای پایدار در تمام سطوح یک کشور است. این سازمان سمینارها، کارگاه ها و رویدادهایی را برای طیف وسیعی از مخاطبان در سراسر جهان سازماندهی می کند.

اهداف IRF

اهم اهداف این فدراسیون عبارت اند از:

• گسترش فنون راه سازی
• اصلاح و بهبود شبکه جاده ها و شاه راه های دنیا
• گردآوری و انتشار آمار مربوط به راه ها
• ارائه اطلاعات فنی، اقتصادی، آموزشی مربوط به بهسازی راه ها به اعضای فدراسیون

سازمان بین المللی دریانوردی

به منظور ایجاد ابزاری بین المللی جهت افزایش ایمنی در دریاها و تسهیل همکاری و مبادله اطلاعات بین کشورهای عضو در زمینه موضوعات فنی مربوط به کشتیرانی و همچنین ایجاد مطلوب ترین معیارهای ایمنی دریایی، کشورهای زیادی خواهان تاسیس سازمانی تخصصی در سازمان ملل متحد برای دستیابی به این اهداف در سطح بین المللی شدند.

سازمان بین المللی دریانوردی در چه زمانی تاسیس شد؟

بر این اساس سازمان بین المللی دریانوردی (International Maritime Organization) با حضور 32 کشور در 6 مارس 1948 در شهر ژنو تشکیل گردید و اعضا، کنوانسیون سازمان دریانوردی را به تصویب رساندند. در سال 1958 طرح این کنوانسیون برای کشورها اجرایی شد. در بین سال های 1964 تا 1993 تغییرات زیادی در این سازمان ایجاد شد. از جمله اضافه شدن اصلاحیات به سازمان و افزایش تعداد اعضا به 40 نفر، ایجاد کمیته تسهیل حمل و نقل دریایی، تغییر نام سازمان دریانوردی به ایمو در سال 1982 و کمک فنی به کشورهای در حال توسعه در صنعت دریانوردی.

اعضای سازمان بین المللی دریانوردی

172 کشور هم اکنون عضو این سازمان بین المللی هستند و هر دو سال یکبار جلسه ای بین اعضا برگزار می شود. این سازمان با بیش از 30 سازمان بین المللی ارتباط رسمی داشته و مقر آن در شهر لندن می باشد.

تاکنون پس از 53 سال فعالیت مستمر، سازمان بین المللی دریانوردی توانسته 50 کنوانسیون و پروتکل و بیش از 1000 کد و توصیه نامه در رابطه با ایمنی و امنیت دریانوردی، جلوگیری از آلودگی آب ها و موضوعات مرتبط دیگر را به تصویب برساند.

اهداف سازمان بین المللی دریانوردی

مهم ترین اهداف ایمو در ایمنی و امنیت کشتیرانی در اقیانوس های عاری از آلودگی، اتخاذ اقدام و تصمیمات لازم در خصوص کلیه مسائل اداری و حقوقی مربوط به دریانوردی می باشد. ضمن این که این سازمان دارای اهداف عمده دیگری زیر شرح زیر می باشد:

• تشویق و ترغیب کشورها در زمینه تصویب بهترین استانداردهای عملی در مورد ایمنی دریانوردی و جلوگیری و کنترل آلودگی دریایی به وسیله کشتی ها.
• تهیه پیش نویس کنوانسیون ها، موافقت نامه ها و سایر اسناد بر حسب لزوم تشکیل کنفرانس های بین المللی جهت تصویب آن ها رسیدگی به کلیه مسائل مربوط به دریانوردی که ممکن است از طرف یکی از ارگان ها یا یکی از سازمان های تخصصی ملل متحد به سازمان محول شود.
• تسهیل مبادله اطلاعات و مشورت بین اعضا.

اتحادیه بین المللی راه آهن ها

اتحادیه بین المللی راه آهن ها (Union International of Railway) بزرگترین سازمان همکاری بین المللی راه آهنی می باشد که هم از نظر تعداد اعضا و هم طیف گسترده فعالیت ها مشغول به فعالیت است. این اتحادیه  (UIC) تنها سازمان تجاری می باشد که در سطح جهانی به نیازهای حمل و نقل ریلی پرداخته و برای همکاری های بین المللی میان شرکت های راه آهنی اعم از دولتی و غیر دولتی به وجود آمده است.

اتحادیه بین المللی راه آهن ها چه زمانی تاسیس شد؟

این اتحادیه در سال 1922 پس از برگزاری کنفرانسی متشکل از نمایندگان بسیاری از کشورها، با هدف یکنواخت نمودن مقررات و شرایط بهره برداری از راه آهن تاسیس گردید. همچنین مقر اصلی این اتحادیه در شهر پاریس است. راه آهن ایران از سال 1947 میلادی رسما به عضویت در این اتحادیه بین المللی درآمد. در حال حاضر این اتحادیه دارای 199 عضو از 5 قاره می باشد که از این تعداد 82 عضو فعال، 82 عضو اصلی و 35 عضو پیوسته هستند.

اهداف UIC

اهداف اصلی اتحادیه بین المللی راه آهن ها شامل موارد زیر است:

• توسعه همکاری بین اعضا حمل و نقل ریلی
• تلاش برای پشتیبانی از اعضا در انجام عملیات عمرانی جدید
• ارائه پیشنهاد و یافتن روش های جدید برای بهبود عملکرد فنی