روش‌های حمل کالاهای خطرناک هوایی

برای حمل کالاهای خطرناک هوایی، رویه‌های خاصی باید اجرا شود. ابتدا، فرستنده باید معیارهایی را برآورده کند که شامل اعلام محموله به عنوان کالای خطرناک، پر کردن صحیح اظهارنامه کالاهای خطرناک و آماده‌سازی مناسب محموله برای حمل و نقل است. سپس فرایندهای پذیرش بار با دقت اجرا می‌شود. استفاده از چک‌لیست کالاهای خطرناک اطمینان می‌دهد که آنچه توسط فرستنده ارائه شده با مقررات کالاهای خطرناک مطابقت دارد.

در مرحله بعد، اپراتور باید چک لیست کالای خطرناک را بررسی کند و اطمینان حاصل کند که تمام مقررات در چارچوب‌های آن مقررات رعایت شده است (برای اطلاعات بیشتر، به مقررات کالاهای خطرناک آیاتا (DGR) مراجعه کنید).

در حین که ذخیره‌سازی و رسیدگی به کالاهای خطرناک انجام می‌گیرد، فرایند بارگیری بعدی است. مهم است که برخی کالاهای خطرناک را نباید در کنار یکدیگر و هرگز کنار مواد غذایی نگهداری یا بارگیری کرد. تمام بسته‌بندی‌ها باید ایمن شوند به نحوی که هیچ یک از آن‌ها در طول حمل و نقل جابجا نشوند و به بسته‌بندی کالاهای خطرناک آسیب برسانند.Top of Form

سه نوع کالای اصلی خطرناکی که هر سال حمل می‌شوند

از میان بیش از 1.25 میلیون بسته کالای هزمتی (خطرناک) که هر سال حمل می‌شوند، سه نوع کالای خطرناک بیشتر از بقیه به چشم می‌خورند. این اقلام شامل مایعات قابل اشتعال، یخ خشک، و باتری‌های لیتیومی هستند. یخ خشک به طور گسترده‌ای به عنوان مبرد برای کالاهایی مانند غذاهای منجمد و داروها، از جمله واکسن‌ها، استفاده می‌شود.

ذی‌نفعان در فرایند حمل کالاهای خطرناک و مسئولیت‌های آن‌ها

آموزش مناسب برای تمامی اشخاص در زنجیره تأمین کالاهای خطرناک ضروری است تا از درک خطرات ناشی از این کالاها و صلاحیت تمامی افراد درگیر در انجام وظایف محول شده اطمینان حاصل شود. در حالی که برخی وظایف نیازمند دانش پایه‌ای از مقررات کالاهای خطرناک هستند، وظایف دیگر نیاز به اطلاعات دقیقی در مورد مقررات مواد خطرناک برای انجام وظایف خود دارند. به هر حال، مقررات و آموزش‌های کافی برای هر وظیفه‌ی شغلی لازم و ضروری است. این موضوع شامل فرستندگان و بسته‌بندان، حمل‌کنندگان بارها، اپراتورها و عوامل پشتیبانی زمینی و همچنین بازرسان امنیتی می‌شود. تضمین اینکه هرکسی که ممکن است با کالاهای خطرناک تماس پیدا کند به طور کافی آموزش دیده باشد بسیار حیاتی است. این شامل اعضای خدمه کابین و عوامل چک‌این مسافران نیز می‌شود، چرا که برخی اقلامی که مسافران حمل می‌کنند مانند تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها که دارای باتری لیتیوم یون هستند، به عنوان کالاهای خطرناک طبقه‌بندی می‌شوند.

مواد عفونی

ارسال مواد عفونی، از جمله نمونه‌هایی که برای تشخیص‌های پزشکی ارسال می‌شوند، معمولاً به افرادی در صنعت بهداشت و سلامت، از جمله بخش دامپزشکی، محدود می‌شود. به همین خاطر، IATA دستورالعمل‌های ارسال مواد عفونی (ISSG) را تدوین کرده که راهنمایی جامع با تمرکز بر فرستندگان است و به آن‌ها کمک می‌کند تا با رعایت مقررات لازم، به صورت ایمن مواد عفونی و نمونه‌های بیمار را ارسال کنند.

مقررات حمل باتری‌های لیتیومی

باتری‌های لیتیومی به عنوان یکی از مواد خطرناک پرحمل‌ونقل شناخته می‌شوند. با توجه به نیاز به قوانین خاص برای حمل این باتری‌ها، انجمن بین‌المللی حمل و نقل هوایی (IATA) راهنمای منحصر به فردی را برای فرستندگان باتری‌های لیتیومی تهیه کرده است. این راهنما بیشتر به شرکت‌ها و افرادی که با فرآیند حمل مواد خطرناک آشنایی ندارند، نحوه‌ی حمل ایمن باتری‌های لیتیومی را شرح می‌دهد. مقررات حمل باتری لیتیومی IATA (LBSR) به آنها کمک می‌کند تا با قوانین مربوط به حمل باتری‌های لیتیومی و محصولات دارای باتری لیتیومی آشنا شوند.

حمل و نقل و بسته‌بندی

انتقال ایمن مواد خطرناک با هواپیما نیازمند رعایت دقیق قوانین حمل و نقل و بسته‌بندی است. حمل‌کنندگان باید به شدت مقررات مربوط به کالاهای خطرناک را دنبال کنند، زیرا این کار آغازگر پروتکل‌های ایمنی برای انتقال کالاهای خطرناک به وسیله هوا است.

مسؤولیت‌های فرستندگان و عملیات‌گران

امنیت مناسب برای حمل و نقل مواد خطرناک از فرستندگان شروع و با عملیات‌گران به پایان می‌رسد. فرستندگان مسؤولیت‌های خاصی دارند که باید دقیقاً رعایت شوند تا کالاهایشان توسط شرکت‌های هواپیمایی پذیرفته شود. آن‌ها مسؤولیت‌هایی مانند بسته‌بندی صحیح کالاهای خطرناک، دقیقاً پیروی کردن از دستورالعمل‌ها مانند:

• رعایت دستورالعمل‌های بسته‌بندی خاص
• استفاده فقط از بسته‌بندی‌های مجاز طبق مقررات کالای خطرناک بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (IATA’s DGR)
• اسمبل و امن‌سازی صحیح بسته‌بندی بر اساس دستورالعمل‌ها
• پایبندی به مقدار درست در هر بسته
• اطمینان از نبود آلودگی در خارج بسته‌بندی
• حذف هرگونه علامت‌گذاری قبلی روی ظرف که دیگر کاربرد ندارد
• برچسب‌زدن صحیح هر بسته
• پر کردن صحیح اعلامیه‌ی فرستنده برای کالاهای خطرناک به همراه بارنامه هوایی

عملیات‌گران نیز اطمینان حاصل خواهند کرد که فرستندگان همه دستورالعمل‌ها را رعایت کنند و هر بسته را با چک‌لیست کالاهای خطرناک برای آماده‌سازی ذخیره‌سازی یا بارگیری بررسی کنند.

نحوه آماده‌سازی کالاهای خطرناک برای حمل هوایی

برای حمل کالاهای خطرناک با هواپیما، باید این مواد به طور مناسب آماده و دقیقاً مطابق مقررات کالاهای خطرناک باشند. این کار با شناسایی صحیح ماده خطرناک آغاز می‌شود و سپس بسته‌بندی آن که باید به اندازه کافی محکم باشد تا از فرآیند‌ بارگیری و حمل‌ونقل در پالت‌ها و واحدهای بارگیری (ULDها) آسیب نبیند. همچنین باید از نشت و خرابی محتوای بسته جلوگیری شود و اطمینان حاصل شود که تغییرات فشار و دما به محموله آسیب نمی‌رساند.

هر بسته باید به شیوه‌ای مناسب با نشانه‌ها و برچسب‌های خاص و همچنین دستورالعمل‌های خاص مراقبت مشخص و برچسب‌گذاری شود. فرستندگان باید مطمئن شوند که تنها بعضی از مواد خطرناک در محفظه‌های بار یا ULDها قرار میگیرند؛ لازم است برای اطلاعات بیشتر به مقررات کالاهای خطرناک IATA (DGR) مراجعه شود.

عنوان: نحوه تکمیل اظهارنامه کالاهای خطرناک

هر محموله مواد خطرناک باید همراه با “اظهارنامه فرستنده برای کالاهای خطرناک” و سند “بارنامه هوایی” باشد. هنگام تکمیل اظهارنامه کالاهای خطرناک، فرمت، زبان، رنگ و اندازه سند بسیار خاص هستند و باید دقیقاً رعایت شوند. اطلاعات زیر باید در اظهارنامه آورده شود:

• نام فرستنده
• گیرنده
• شماره بارنامه هوایی
• شماره صفحات
• محدودیت‌های هواپیما
• فرودگاه مبدا
• مشخصات فرودگاه
• نوع محموله
• ماهیت و مقدار کالاهای خطرناک
• تعداد و نوع بسته‌بندی
• دستورالعمل‌های بسته‌بندی
• مجوزها
• اطلاعات اضافی در رابطه با رسیدگی
• اظهارنامه گواهی
• نام امضا کننده
• تاریخ
• امضا

این مستندات می‌بایست دقیقاً مطابق با مشخصات و قوانین تعیین‌شده تکمیل شود تا اطمینان حاصل شود که محموله مطابق با استانداردهای لازم حمل می‌گردد.

بخش دیگر مقاله حمل کالاهای خطرناک هوایی در وبسایت موجود است که پیشنهاد میگردد این مقاله نیز مطالعه شود .